هوالمحبوب

سلام

باز ماه رمضون اومد و من موندم توی سرنوشتم توی این ماه....

شاید حدود یک سال بود پارسی بلاگ نیومده بودم...با ابن فضاهای مجازی جدید کمتر کسی موندگار وبلاگ میشه...

نمیدونم چی شد که بعد این همه مدت باز یه سر زدم....

صفحه خانگی....6پیام ناخوانده...

گفتم حتما تبلیغاته...باز کردم..اره درست حدس میزدم..شرکت در مسابقه و تبریک و تسلیت و غیره...

یک دفعه وسطش چشمم به یک پیام افتاد....شنبه 29 فروردین 94 ارسال شده بود..ساعت هشت و یازده دقیقه صبح....

باورم نمیشد....مگه میشه!!!! بعد این همه مدت!!!! چندین بار پیام رو خوندم ولی متنش توی مغزم نمیرفت گیج شده بودم....

آخه مغزم محو فرستنده ش شده بود....

ناخودآگاه رفتم چهار سال پیش...ماه رمضون...بیست مرداد...عجب تولدی بود...عجب ماه رمضونی...عجب سالی...

آه از نهادم بلند شد...

چند ساله همش توی همون سال زندگی میکنم... توی خواب وبیداری...گاهی فکر میکنم ماه رمضون اون سال یک رویای شیرین بوده و توی ذهن من نقش بسته...

از اون سال به بعد هر وقت حرم آقا مشرف میشم بدون استثناء برای بانی بهترین جشن تولد عمرم ، بیست مرداد نود زیارت میخونم...

باز ماه رمضون...

باز پیام یار...

باز یاد گذشته...

و باز حسرت...

فقط بدون هنوز نسل مردها و زنهای دهه شصت که واقعا مرد و واقعا زن بودن منقرض نشده.....